Yıllarca yazdım, bir daha tekrar okumadan sadece yazdım. Hiç arkaya bakmadan ne yazmışım demeden yazdım. Kendim için yazdım bir gün ben göçüp gidersem, benden sonra okusunlar ne demek istediğimi anlasınlar dedim yine yazdım. Bir gün hatırlar da birileri kim bu insan derse ”bilsinler benim ne yazdığımı ne anlattığımı neleri anlatamadığımı” dedim yine kaleme sarıldım. Önceleri gerçekten kaleme sarıldım, sonra klavyenin kolaylığı başımı döndürdü medeniyete teslim oldum yeniden yazdım. Yüzlerce binlerce sayfa sararmış, karalanmış beni bekliyor şimdi yeniden ekrana dökülmek için. Ben kendim için yazmıştım oysaki. Olmuyor işte, geçmiş bir gün kabuğunu kırar.
