Bir sabah başını alırsa eğer ve giderse uzaklara, çok da bakmazsa geriye, kaybolmak zamanı derse eğer, yaşamın kıyısında durmuşsa, yelkeni toplamışsa , rotayı çevirmişse uzaklara, işte o gün yeni bir hayat başlamışsa, çokça düşünmüştür öyleyse.
Bi akşam elinde fırçalar boyamaya başlamışsa dünyayı yeniden, tuvalden taşmışsa renkler, en çok renkliyi severim demişse, siyah ve beyaz boyamışsa tuvali, deliler gibi yapmış bozmuşsa anlayın ki çokca düşünmüştür.
Kağıtların arasında kaybolmuşsa, yazmışsa çizmişse, ”yok, o benim kimse bilmemeli” demişse sonra kurtulmak istercesine karalamışsa hayatı, ıskalamışsa , yeniden kıyısında durmuşsa hayatın sessizce huzurla umutla, deyin ki çokca düşünmüştür.
Sonra bir gün uzak bir maviye dikmişse gözlerini, bakmışsa buğulu, silmişse incilerini, ufka dalmışsa inceden, uzaktakiler gittikçe yakınlaşmışsa, geçmiş daha bir canlanmışsa, korkacaksın işte o zaman, gözünü ufka dikenlerden korkacaksın, bir delilik vardır aklında diyeceksin ve sonra yine korkacaksın.
Tozu dumana katmışsa bir insan, çılgınca kazıyorsa toprağı, yeni bir hayat dikiyorsa yeniden, terliyorsa soğukta, ısıtmıyorsa güneş, anlayacaksın ki, yolun başındadır. Yorgunsa, uykusuzsa, açsa eğer, aklına gelenlerı kovalamaktan bitap düşmüşse eğer, inanacaksın, onun inanamadığı kadar inanacaksın, yeniden alkışlayacaksın. Canı acımıyorsa, duracaksın , bakacaksın.
Gök her akşam kırmızı oluyorsa eğer, rengini değiştirebileceğine inanacaksın. Kuralları kendin için ugulayacaksın. Ayaklarındaki zincirleri kırıp yeniden, en sağlamından basacaksın yere, öyle bir sağlam ki kök salacaksın, kimse koparamayacak köklerini yeniden doğacaksın.
Karmaşadan kaçıyorsa bir insan, huzur arıyorsa, arkaya bakmıyorsa, yolun sonuysa hedefi, ufka yakınsa bakışları, yol yürümekle bitmez diyorsa, yollara düşmüşse, bilinmeyene gidiyorsa, yorgunsa, dinginse, umutsuzsa umut peşinde, bırakmışsa herşeyi, vazgeçmişse, anlayın ki yeniden başlamıştır hayatı.
Kırılmış ne varsa, arkada bırakmışsa eğer, derleyip toplamaya çalışmamışsa, yan yana getirip birleştirmemişse , bilin ki kırılmış parçalar toz bulutu gibi uçup gitmiştir. Yokluğuna alıştığı hiç birşeyin değeri kalmamıştır. Kaybedecek birşeyi kalmamışsa bir insanın, kaybettiklerini silmesini de öğrenmiştir.
İşte böyle deli bir hayattır yaşanan, insan deli, hayat renkli…